Holy Kural - 119

119. பசப்புறு பருவரல் - Wailing over pallor

1. நயந்தவர்க்கு நல்காமை நேர்ந்தேன் பசந்தஎன் பண்பியார்க்கு உரைக்கோ பிற. My lover's parting, I allowed Whom to complain my hue pallid? V# 1181 2. அவர்தந்தார் என்னும் தகையால் இவர்தந்தென் மேனிமேல் ஊரும் பசப்பு. Claiming it is begot through him Pallor creeps and rides over my frame. V# 1182 3. சாயலும் நாணும் அவர்கொண்டார் கைம்மாறா நோயும் பசலையும் தந்து. He seized my beauty and modesty Leaving pangs and Pallor to me. V# 1183 4. உள்ளுவன் மன்யான் உரைப்பது அவர்திறமால் கள்ளம் பிறவோ பசப்பு. He is my thought, his praise my theme Yet this pallor steals over my frame. V# 1184 5. உவக்காண்எம் காதலர் செல்வார் இவக்காண்என் மேனி பசப்பூர் வது. My lover departed me there And pallor usurped my body here. V# 1185 6. விளக்கற்றம் பார்க்கும் இருளேபோல் கொண்கன் முயக்கற்றம் பார்க்கும் பசப்பு. Just as darkness waits for light-off Pallor looks for lover's arms-off. V# 1186 7. புல்லிக் கிடந்தேன் புடைபெயர்ந்தேன் அவ்வளவில் அள்ளிக்கொள் வற்றே பசப்பு. From his embrace I turned a nonce This pallor swallowed me at once. V# 1187 8. பசந்தாள் இவள்என்பது அல்லால் இவளைத் துறந்தார் அவர்என்பார் இல். On my pallor they cast a slur But none says 'lo he parted her'. V# 1188 9. பசக்கமன் பட்டாங்கென் மேனி நயப்பித்தார் நல்நிலையார் ஆவர் எனின். Let all my body become pale If he who took my leave fares well. V# 1189 10. பசப்பெஎனப் பேர்பெறுதல் நன்றே நயப்பித்தார் நல்காமை தூற்றார் எனின். Let people call me all pallid But my lover let them not deride. V# 1190